Betoverende woestijn van Mongolie en trein Beijing

17. Saturday 01-09-2012 (Ulan Baatar)
Lekker rustig dagje. Super koud, maar geen regen. Twee leggings, 3 topjes, 1 dunne trui… En nog koud….
Weer op zoek geweest naar mensen voor de tour. Wezen lunchen met een Trukse, Poolse, Israeliers. Daarna naar Mongools folklore dansen en zingen geweest met Myles.
Het is ongelooflijk hoe hier de putten midden op de stoep open liggen. Je moet echt oppassen waar je loopt, want je verdwijnt letterlijk zo in geen gat in de grond.
Elke 1ste dag van de maand mag je hier geen alcohol drinken en zijn alle bars dicht. Waarom dit is, weten wij nog niet.
Folklore dancing:
http://youtu.be/IUYhkfVOdFo

18. Sunday 02-09-2012 (Ulan Baatar)
Weer een rustige dag. Gelukkig een mooie dag met zon! We wilden niet weer gaan zoeken naar mensen voor de tour. Maar ineens had de Duister van 2 dagen geleden via de mail aangegeven dat hij mee wilde. Aangekomen in Golden Gobi hebben we de tour geboekt met nog 2 Japanners.
Vandaag nog even geld gepind. Gelukkig was dat dit keer geen probleem. De eerste dag kon ik niet meer pinnen met mijn pinpas omdat het pinautomaat zei dat ik 2 keer de verkeerde code had ingetoetst. Maar toen ik via de cam met een gezellige medewerker van de Rabobank sprak, bleek ik nog 3 pogingen te hebben gelukkig!
In ons hostel kwam tijdens ons diner een Japanner naar ons toe om zich heel netjes voor te stellen. Hij heeft vanaf de grens Rusland-Mongolie, in 10 uur de hele weg naar Ulaan Baatar gelopen… Over twee dagen gaat hij verder naar China. Wij dachten dat hij van huidskleur bijna zwart was, maar dat is van de zon gekomen. Mongolië is namelijk het land van de blauwe lucht. In Ulaan Baatar kun je je dat niet altijd zo goed voorstellen, want daar is het vaak wat meer bewolkt en erg stoffig.
Ik had nog bijna een North face jacket gekocht. Erg goedkoop hier (zou hij echt geweest zijn?) Maar toch maar niet gedaan. Hij is te groot (waterdicht en de voering kun je eruit hale) en te zwaar om in mijn tas mee te nemen.

19. Monday 03-09-2012 (Gobi desert)
Om 8.40 uur vertrekken wij richting de semi Gobi woestijn met 2 Japanners en een Koreaans. In Ulaan Baatar was het erg druk. Omdat de stad gebouw is voor 250.000 mensen, maar er 1,3 miljoen wonen, hebben ze ingesteld dat ieder zijn auto maar 6 dagen per week in Ulaan Baatar mag rijden (dit controleren ze met het laatste nummer/letter van de nummerplaat). In Beijing is dit hetzelfde. Daar mogen om de dag alleen de even of oneven nummers rijden.
Onze Mongoolse tourguide maakte voor ons de lunch klaar. Het was elke dag spaghetti, rijst, soep of pasta.
De wegen vielen ons reuze mee. We moesten soms alleen hard remmen voor wat flinke gaten in de weg of paarden, geiten of koeien die de weg over staken.
Na een uur of 7 rijden (280 km met een fantastisch uitzicht) waren we aangekomen in de semi woestijn, waar we heerlijk een stuk zijn wezen lopen en op een berg in de zon hebben gelegen.
Toen we terugkwamen was het eten klaar en aten we met een andere groep die ook net aangekomen was. Daarbij zat ook onze grote Duitse vriend ;)
Het werd al snel heel erg koud toen de zon onder ging, dus zijn we in onze ger-tent op tijd – met al onze kleren nog aan - onze slaapzak in gedoken. Gelukkig kon ik mijn voeten nog even opwarmen bij de kachel!

20. Tuesday 04-09-2012 (Gobi desert)
Lekker lang in bed blijven liggen, want het was zoooo koud. Om 9 uur kwam het zonnetje op en werd het meteen warm. Heerlijk ontbijtje gekregen met gebakken ei! En chocopasta! Dat had ik al zooo lang niet meer gegeten.. Nu eet ik het elke ochtend 
Even over de Olympische Spelen gepraat (hoeveel medailles heeft Nederland eigenlijk gewonnen??? Geen idee. Ik heb het niet allemaal gevolgd omdat ik op vakantie was).
Vandaag gingen we de hele dag paardrijden. Jammer genoeg mocht ik niet los, want mijn paard kon er nog wel eens vandoor gaan. Super mooi door de woestijn gereden! Na de lunch moesten we weer het paard op en 2,5 uur naar de volgende familie rijden. Myles en Aki hadden behoorlijk last van hun kont  Het laatste half uur heb ik ook niet zo genoten. Niet omdat ik een zere kont had, maar omdat mijn vriendjes mij kwamen opzoeken. Alle muggen uit de semi woestijn hadden zich verzameld om mij lek te prikken. Ook al heb ik er tientallen dood geslagen, toch heb ik er tientallen bulten aan overgehouden. EN; heel veel jeuk!
Alsof de mannen nog niet genoeg zadelpijn hadden, gingen we daarna nog een uur op een kameel door de zandduinen! Super mooi met de ondergaande zon! En gelukkig geen last van bijtende muggen door de wijde broek en trui die ik aan had gedaan.
Toen we terug waren was er weer een andere groep aangekomen die in de andere ger-tent diner had. Dat waren erg gezellige mensen (2 Nederlanders; Sjoerd en Germaine. 1 Australiërs: Sean en Tanya). We hebben heerlijk rond (lees; heel dichtbij!) het kampvuur gezeten met een wodka!

21. Wednesday 05-09-2012 (Gobi desert)
Weer een super koude nacht gehad. Midden in de nacht eruit om te plassen. Dit keer hadden we een toilet! Een houten hokje in het midden van de woestijn (gewoon een houten hok met wat planken op de grond waarvan de middelste weg was. Dat was dus het gat waarin je moest mikken). Waarschijnlijk hadden we dit keer een toilet, omdat er geen bossies waren waar wij dames achter konden zitten.
Weer heerlijk ontbeten. Jammer dat de Koreaanse altijd flink smakte en zat te sms’en en te bellen tijdens het eten. De anderen boden geen thee o.i.d. aan en ruimden ook niet op.
Maar gelukkig gingen zij met een andere jeep de andere kant op. Wij gingen weer op weg naar Ulaan Baatar. Weer met een super uitzicht zijn wij teruggereden. Tijdens de lunch stopten de vier van het kampvuur ook weer bij ons. Erg gezellig met een puppy gespeeld en wat informatie over China gekregen. We moeten namelijk wat downloaden om in China op facebook en youtube te kunnen.
Hoop dat dat is gelukt.
Om ons geld op te maken, zijn we vandaag toch maar weer heerlijk bij de Indiër uit eten geweest! En…. de left overs hebben we natuurlijk meegenomen voor in de trein morgen!
Dit keer sliepen we in een dorm (meer bedden in een kamer) waar een oude man, met een stok met een bel eraan, met een lange grijze baard, met een lichtelijk kromme rug zich kwam voorstellen als een Japanner. We dachten dat hij een Mongoliër was.

22. Thursday 06-09-2012 (Ulaan Baatar  Beijing)
De wekker ging weer eens een keer vroeg: 5.50 uur. We hadden verwacht dat de trein veel minder luxe zou zijn, maar het tegenovergestelde is waar! Een schoon toilet met toiletbril, zeep! En zelf een afdeling waar je je kunt wassen. Al zijn we daar niet geweest.
We zitten tweede klas met twee andere Nederlanders, want er is geen derde klas hier.
We werden door het personeel ontvangen met een bakkie thee.
Tot nu toe is dit nog de mooiste treinrit die we hebben gehad. Allemaal woestijn, blauwe lucht, zon, paarden, heuvels, vlakten etc.
Om 18.30 kwamen bij de grens van Mongolië aan. Daar stopten wij en mochten we niet meer naar de wc. Heel benieuwd wat er nu zou komen… paspoortcontrole, honden, formulieren invullen.
Na ongeveer een half uur kwamen ze per persoon 4 formulieren brengen om in te vullen. Ondertussen ken ik mijn paspoortnummer uit mijn hoofd 
Toen ongeveer weer een half uur later, kwamen ze de paspoorten ophalen. Na ongeveer weer een uur kwamen ze de paspoorten weer terugbrengen. Om 20.30 mochten we Mongolië uit.
Rond half 10 moesten wij de banken optillen om te laten zien wat voor bagage we bij ons hadden. Nog geen honden… Op het station werd keiharde klassieke muziek gedraaid. Beethoven hoorde ik.
In China zou hetzelfde riedeltje gebeuren, maar dan moest ook het onderstel van de trein vervangen worden. In de Lonely Planet stond dat wij uit mochten stappen.
Na weer een half uur, werden onze paspoorten opgehaald en moesten wij onze namen zeggen en opstaan. En daar gingen ze- met een hele stapel paspoorten- de trein uit.
Toen gingen we met horten en stoten vooruit, achteruit,vooruit, achteruit etc. Mochten we er eindelijk uit om te plassen en om te kijken naar het verwisselen van het onderstel? Nee…. Na anderhalf uur, bleken wij aan de beurt te zijn. Onze hele trein (bestaande uit 14 treinstellen), was los van elkaar gekoppeld en stond in een grote loods, waar mannen en vrouwen onder de trein de wielen aan het verwisselen waren. (filmpje binnenkort op youtube als ik verbinding kan krijgen in China). Grappig om iedereen als aapjes door het raam te zien kijken naar elkaars treinstellen om te zien hoe het allemaal in zijn werk ging. Ondertussen sliepen de twee mannen (Myles en Sander) in onze coupe al.
Om half 12 was ons treinstel klaar en kregen we onze paspoorten terug. Om 12 uur werden wij allemaal (36 mensen per treinstel) tegelijk losgelaten op het station Erlian-China om naar het toilet te gaan (30 minuten voor – tijdens – 30 minuten na een stop is de wc afgesloten). Op dit station is een dubbel spoor.
Om 00.45 ben ik maar eens naar binnen gegaan om te gaan slapen. Om 1 uur voelde ik de trein vertrekken. We zijn in China!